De kwantumsprong

Eenvoudig gezegd

Een kwantumsprong is geen sprong. Het is een verdwijnen op de ene plaats en terzelfdertijd verschijnen op een andere plaats, zonder ooit tussenin te zijn geweest.

Een kwantumsprong is onmogelijk in onze vertrouwde materiële wereld (3D-wereld: drie dimensies). Het is dan ook rationeel niet te vatten.
Het kan alleen begrepen worden vanuit een domein dat boven het materiële uitstijgt, minstens 5D ("de vijfde dimensie").

Wetenschap voor niet-wetenschappers

Kwantumsprong, een bekend woord, of moeten we zeggen een onbekend woord? Het klinkt bekend in de oren, maar slechts weinigen weten waarover het eigenlijk gaat.
Onderstaande uitleg is vooral bedoeld voor mensen met weinig of geen wetenschappelijke vorming.

Een kwantumsprong: twee woorden, met name "kwantum" en "sprong". Naar het woord "kwantum" is de kwantumfysica * genaamd. Kwantumfysica, opnieuw twee woorden. Woorden, woorden, woorden, maar wat betekenen ze?

De kwantumfysica houdt zich bezig met de innerlijke structuur van het atoom, "het kleinste van het kleinste". Zo klein dat er ongeveer niets meer is. Niets, alleen leegte. De deeltjes van een atoom baden in een oceaan van leegte. Niets.

Het atoom

Terug naar de vraag: wat is een kwantumsprong? Er is het atoom, een universum op zich, een wereld van (bijna) niets. Het atoom bestaat voor meer dan 99,99% uit lege ruimte. Niets en toch iets. Het iets van het atoom wordt schematisch in twee delen ingedeeld, met name de kern en de elektronen.
De elektronen draaien in banen, of beter gezegd "schillen", rond de kern, en dit aan een hels tempo, meer dan 200.000 km per seconde (1).
Deze "schillen" waarin de elektronen draaien zijn ruimtelijke structuren. Je kunt het enigszins zien als de lagen van een ui, maar met dit verschil: er is niet een laag, en daarrond een nieuwe laag, en weer een laag, zoals bij de ui, er is een "laag", daarrond "een laag niets", dan weer een laag, weer "een laag niets", en zo kunnen er afhankelijk van het atoom 1 tot 7 "schillen" met elektronen (en dus 0 tot 6 "schillen niets") zijn. Kan je deze structuur visualiseren? Probeer het.
Dus tussen iedere schil waarin elektronen draaien is er een schil niets. In deze schil is er nooit, maar dan ook nooit, iets.

"Springen"

Wat is nu een kwantumsprong? Het kan gebeuren, het waarom en het wanneer doet er hier niet toe, dat een elektron van de ene schil naar een andere "overspringt". Nog even herhalen: er is een "schil" waarin er elektronen zijn, daarrond is er "een schil niets", daarrond weer een schil met elektronen. Een elektron "springt" van de ene schil naar de andere, maar komt nooit in de laag niets, de lege ruimte, ertussen. Dit is met ons beperkte brein niet te vatten.
Wat er in feite gebeurd is dat het elektron uit de ene schil verdwijnt en in de andere opduikt, zonder ooit in de lege ruimte tussenin geweest te zijn. Het is een soort dematerialiseren uit de ene schil om dan vervolgens (of beter gezegd terzelfdertijd) te materialiseren in de andere schil. Dit is wat we noemen een kwantumsprong.

Het kwantum

Dit is dan het aspect "springen" in het woord "kwantumsprong". Wat is nu dit kwantum? Heel kort: het heeft met getallen te maken. In de natuurlijke getallen (natuur, natuurkunde, fysica) is er 1, 2, 3 en zo voort. Tussen 1 en 2 is er niets (anderhalf bestaat niet in de natuurlijke getallen). In de energie is het ook zo, energie bestaat eigenlijk uit een aantal pakketjes energie, kwanta genaamd (2): een, twee, honderd miljard, maar niet anderhalf. Eén kwantum is het kleinste pakketje energie dat er mogelijk is. Let wel dit is uiterst, uiterst klein.
Ook met de tijd blijkt het zo te zijn. Er is de seconde, zelfs in de elektronica is dit al "een eeuwigheid", laat staan in de kwantumfysica. Maar er bestaat weldegelijk een kleinste hoeveelheid tijd (Plancktijd genaamd *)
Het gegeven dat de basis voor het heelal natuurlijke getallen zijn heeft een vergaande filosofische en een zeer diepe mystieke betekenis (3).